Tussen wal en schip

Gelukkig niet letterlijk, maar wel in de figuurlijke zin, tussen het wal en schip. Ergens tussen mijn 10de verjaardag en nu, is mijn leven de dans ontsprongen van het 'gewone burger leven'. Of, zoals mijn oma altijd zei: "Je kiest niet voor de makkelijke weg, maar je komt zo wel de mooiste dingen tegen".

Nu ben ik het er mee eens dat ik schitterende dingen tegen kom, prachtige avonturen beleef en alles behalve een saai leven heb. Maar de andere helft is ook waar, het is niet makkelijk.

Soms kijk ik om me heen en dan denk ik: "heb ik ergens een vak gemist op de middelbare school, heeft iemand me ooit vergeten een boek te geven. Waarom lijkt iedereen te weten hoe ze het leven 'normaal' moeten ondergaan, en waarom weet ik mezelf niet in dat keurslijf te passen?"