Wat een raar beeld, lichte strepen in de lucht, dansend in de hemel. We staren naar het spektakel, terwijl naast ons het beekje door kabbelt, om verderop zich tot waterval te ontplooien. De natuur bespeelt haar instrumenten als lift muziek bij het schouwspel tussen de bergtoppen.
Ondertussen passeren allerlei onderwerpen de revue. Zoals angsten, teleurstellingen, dromen en passies. In the mix komt ook de leegte voorbij die ontstaat bij het gebrek aan een 'thuis'. Waar vind je een veilige plek om jezelf te zijn? Hoe kun je je terugtrekken, zonder iemand anders 'lastig te vallen'? Het is natuurlijk fantastisch dat er al zoveel plekken zijn waar ik even mag douchen of zelfs crashen op de bank, maar het zijn niet mijn plekken, niet mijn safe place. Gelukkig is dit een avontuur voor na deze vakantie.
* De foto ontbreekt, want het was niet vast te leggen. Te donker voor de lens van de camera, gelukkig niet voor de 'eye ball mark I'.