Ken je dat moment dat je terug kijkt en ineens door hebt dat de tijd voorbij is gevlogen? Dat overkwam mij deze week. Een ontzettende hoeveelheid gebeurtenissen heeft zich voltrokken, ik woon nu op een zeiljacht; de winter was koud en vermoeiend; de was doen is nog steeds een uitdaging; bedrijf is nu gevestigd in de Vechtclub (Utrecht); maar ik ben gelukkig nog steeds officieel dakloos.
Althans, nu ben ik nog officieel dakloos, maar ik moet binnenkort weer de molen in om mijn briefadres te laten verlengen. Wat een fijn vooruitzicht, zware gesprekken met stijve ambtenaren, die vooral verwachten dat ik eropuit ben om fraude te plegen. En bij de eerste aanvraag hebben ze al laten weten dat ze de tweede keer nog strenger gaan zijn.
Om nog maar niet te beginnen over het mijn huidige wens: officieel wonen op mijn boot. Maar dat is een volgende saga!